narybek

Narybek inaczej nazywany również zarybkiem to młode, małe ryby, aż do ukończenia roku życia. Rybki te po zużyciu zawartości woreczka żółtkowego rozpoczynają samodzielne zdobywanie pokarmu. W rozwoju zarybku wyróżniane są dwa stadia. Pierwsze to stadium letnie, drugie to stadium wiosenne. W stadium letnim, czyli od ukończenia stadium larwalnego do połowy pierwszego sezonu wegetacyjnego, narybek ma całkowicie inny wygląd niż dojrzałe ryby. Bardzo trudno jest odróżnić płeć u tak młodych osobników. W drugim stadium natomiast ryby stają się w pełni ukształtowane i dojrzewają.

W celu rozwinięcia hodowli ryb, a także zwiększania populacji ryb w wodach stosuje się różne rodzaje akwakultury. W Europie rozwinęło się kilka rodzajów akwakultury między innymi akwakultura ekstensywna, intensywna, hodowla w środowisku naturalnym lub w stawach, w wodzie słodkiej lub morskiej, z użyciem metody stałego przepływu lub recyrkulacji, metody tradycyjne lub nowoczesne, hodowle klasyczne lub ekologiczne, w halach lub na świeżym powietrzu, i wiele innych. Ale najbardziej z nich rozwinęły się:
Akwakultura ekstensywna – jest to jedna z pierwszych metod akwakultury, polega ona na uwięzieniu naturalnie żyjących ryb w lagunach bądź w drobnych płytkich jeziorach, by móc korzystać  z nich w celach rozrodczych.
Konchikultura – również działalność o charakterze ekstensywnym. System oparty na osobnikach urodzonych w przyrodzie, w tym przypadku stosuje się również substancje odżywcze, które pochodzą ze środowiska.
Hodowla narybku pod kątem odbudowy populacji – narybek zostaje wyhodowany z niewoli w celu późniejszego zasiedlenia rzek i jezior, których jest mało ryb.
Intensywna hodowla ryb w wodach słodkich –  wykorzystuje się w niej najczęściej  betonowe baseny prostokątne, o różnych rozmiarach i głębokościach, które są potrzebne zależnie od stadium rozwoju ryb. Baseny te wykorzystują wodę z rzek.