bolen

Łacińska nazwa: Aspius aspius

Jest to ryba należąca do rodziny kariowatych, czasami spotykana jej nazwa to Rapa. Jest to jedyny typowy drapieżnik, należący do rodziny karpiowatych. Występuje w rzekach wielko i średnio nizinnych. Boleń osiąga wymiary 55-78 cm, znane są też ryby 120 centymetrowe i może ważyć około 12 kg. Rekord Polski to boleń o długości 99 cm. Najczęściej łapany jest na spinning lub trolling. Rozmiar ochronny bolenia to 40 cm, ryba ta podlega ochronie gatunkowej od 1.01. do 30.04 każdego roku.

Istnieją też limity połowu tej ryby – dziennie można wyciągnąć 3 sztuki (łącznie z karpiem, lipieniem, amurem, sandaczem, szczupakiem, brzaną oraz pstrągiem potokowym).

Tarło boleni trwa od marca do maja. Samica może złożyć nawet 480 tyś jajeczek ikry. Najczęściej ikra składowana jest na kamieniach.Wykluwanie się narybku bolenia trwa około dwóch tygodni, ma on około 12 mm długości. W pierwszym okresie życia ryby te żywią się larwami owadów (chruściki, jętki), małymi skorupiakami i wrotkami. Po osiągnięciu 10 cm zaczynają żywić się mniejszymi rybami, takimi jak ukleja, karaś czy też płotka. Dorosłe osobniki, żerujące w nurcie rzeki są zdolne zaatakować nawet żaby, małe ptaki, czy też gryzonie. Najczęściej boleń żeruje przy powierzchni wody, ale bywa że zaatakuje też ryby prowadzące przydenny tryb życia, jak świnki. Nie atakują jedynie ryb, których ciało jest dość wysokie (np. leszcze, krąpie).  Dojrzewanie płciowe boleni kończy się około 4 roku życia, wtedy ryby mają ciało długości około 30 cm. Ryby w wieku 6 lat osiągają okolo 45 cm, a dożywają do 12 roku życia.

Boleń jest bardzo dobrym pływakiem, o czym świadczy jego wysmukła sylwetka. Posiada długie i dobrze rozwinięte płetwy. Wśród płetw, jak u wszystkich drapieżników, najmocniej wyróżnia się płetwa ogonowa. Płetwy piersiowe, odbytowe i brzuszne mają kolor czerwonawy. Bolenie mają sporą głowę, małe oczy, szeroki otwór gębowy. Dolna szczęka jest nieco dłuższa od górnej i do tego hakowato zakrzywiona. Ciało tej ryby jest nieco spłaszczone, pokryte drobnymi, oliwkowozielonymi łuskami. W czasie tarła samce charakteryzują się wysypką tarłową – widoczna jest ona na wieczkach skrzelowych i płetwach piersiowych.