medycyna niekonwencjonalna

Można wyróżnić różne rodzaje medycyny. Podstawowym rozróżnieniem jest podział na medycynę konwencjonalną i niekonwencjonalną. Do pozostałych typów należy  między innymi medycyna: katastrof, kolejowa, paliatywna, pracy,  przemysłowa, psychosomatyczna, ratunkowa, rodzinna, sądowa, sportowa,  szkolna, transportu, weterynaryjna, wojskowa. 

W dzisiejszych czasach medycyna konwencjonalna całkowicie opiera się na faktach.   W przeciwieństwie – medycyna niekonwencjonalna nazywana inaczej paramedycyną czy medycyną alternatywną stosuje metody leczenia, które nie są akceptowane przez medycynę opierającą się na badaniach naukowych. Dlatego według wielu lekarzy metody leczenia w medycynie niekonwencjonalnej są bezwartościowe. Jednak część jej elementów (np. akwaterapia, fitoterapia) wprowadzono do głównego nurtu  medycyny . Medycyna niekonwencjonalna stosowana jest od bardzo dawna. Takie jej metody leczenia jak czy mają wielowiekową tradycję.  Natomiast homeopatia czy bioenergoterapia powstały niedawno i w dzisiejszych czasach stają się coraz bardziej popularne. 

Inne metody medycyny niekonwencjonalnej to:  aromaterapia – leczenie zapachami, hipnoterapia – hipnozą,  apiterapia – produktami pszczelimi, urynoterapia – leczenie moczem.

Ciekawym przykładem jest medycyna prymitywna, która przyczyny wielu chorób upatrywała w czarach i magii. W jej przypadku leczenie nie miało racjonalnych, uzasadnionych podstaw, odbywało się najczęściej przez szamanów czy czarowników, którzy stosowali różne rytualne obrzędy, zioła i rośliny o właściwościach leczniczych, takich jak (używany również obecnie).

Leczenie oparte na naukowych uzasadnieniach tak naprawdę rozwinęło się dopiero dwa wieki temu.

Istotnym pojęciem dotyczącym medycyny jest rozpoznanie, diagnoza, czyli identyfikacja choroby lub zespołu chorobowego. Lekarz dokonuje wtedy krytycznej oceny pojawiających się u pacjenta objawów – subiektywnych – określonych w badaniu podmiotowym oraz obiektywnych – stwierdzonych w badaniu przedmiotowym oraz  wynikających z badań laboratoryjnych i obrazowych.

Proces diagnostyczny jest niezwykle ważny, gdyż prawidłowe rozpoznanie choroby umożliwia lekarzowi przeprowadzenie prawidłowego leczenia i wypowiedzenie się w kwestii rokowania co do zdrowia pacjenta.