68788
post-template-default,single,single-post,postid-68788,single-format-standard,stockholm-core-1.0.6,select-theme-ver-5.1,ajax_fade,page_not_loaded,wpb-js-composer js-comp-ver-5.7,vc_responsive

Miód Manuka

Miód Manuka

Nowozelandzki Miód Manuka jest bardzo aromantycznym miodem pochodzącym z drzewa herbacianego, które jest nazywane po maorysku Manuką. Miód Manuka można zdobyć tylko w niektórych miejscach w Nowej Zelandii.

Miód z krzewu Manuka wytwarzany jest z Leptospermum scoparium czyli rośliny, która jest unikatowa dla Nowej Zelandii. Wiosną w okresie kwitnienia pokrywa się białymi kwiatami. Kwiaty posiadają mocny aromat i są pełne nektaru, z jakiego pszczoły produkują ciemny oraz gęsty miód.

Na krzewie Manuka kwiaty utrzymują się cztery tygodnie. Więc w momencie pory letniej zbocza gór oraz doliny pokryte są kwitnącym krzewem Manuka, sprawiając, iż pola wyglądem przypominają jakby były pokryte śniegiem. W okresie 4 tygodni pszczoły są bardzo zapracowane zbieraniem miodu z kwiatów z tego wyjątkowego krzewu. Roślina Manuka dziko rosnąca, która w sposób naturalny regeneruje się w zakątkach Nowej Zelandii, z roku na rok daje obfite oraz pełnowartościowe zbiory.%modul%

Ciekawostką jest, iż aktywny methylglyoxal, który jest odpowiedzialny za procesy antybakteryjne nie jest dostępny w każdym nektarze. Czyli niektóre z krzewów nie produkują miodu zawierającego dużej ilości methylglyoxalu co roku, więc jego dawki mogą być różne w partiach bądź w różnych okresach. Wszystkie partie miodu z Manuka są dokładnie badane w labolatorium w celu zbadania, jaki jest poziom methylglyoxalu.

Miody Manuka są odpowiednio selekcjonowane oraz przechowywane specjalnie w tym celu przystosowanych opakowaniach ochronnych. W taki więc sposób jest możliwość zachowania wysokiej jakości właściwości aktywnego miodu zdrowotnego, który pochodzi z krzewu Manuka. Z czasem jest on poddawany procesowi liofilizacji.

Miody posiadające odpowiednią konsystencje otrzymujemy dzięki naturalnemu procesowi ziarninowania. Wyprodukowane miody są w 100% naturalne, nie zawierających żadnych domieszek czy dodatków.

Dostępne produkty na bazie Manuki posiadają duże właściwości antybakteryjne. Szamani z plemienia Maori stosowali miody Manuka jako środek leczniczy.

Miód Manuka, jest wyprodukowany przez pszczoły, jakie zbierają nektar z jego kwiatów. Taki miód ma swój charakterystyczny smak, jest ciemniejszego koloru niż inne miody oraz jest o wiele intensywniejszy od miodu koniczynowego, a dodatkowo ma silne właściwości antybakteryjne oraz przeciwgrzybiczne. Natomiast Miód Manuka posiadający najwyższe właściwości lecznicze, jest wytwarzany w specjalnego typu pasiekach, umieszczone nie w uprawianych terenach Nowej Zelandii, będących mocno porośniętymi terenami przez krzewy Manuka.

Miód jak i olejek Manuka są rewelacyjnymi i przede wszystkim naturalnymi substancjami stosowanymi w leczeniu problemów oraz podrażnień skórnych, jak: grzybice paznokci, stóp, łojotok, czy nawet wielu rodzai chorób skóry, egzemy. Choć drzewo Manuka zostało docenione oraz naukowo rozpoznane w ostatniej dekadzie, lud Maori już od wieków wykorzystywali siłę oraz właściwości lecznicze rośliny.

W problemach układu moczowego oraz do obniżenia gorączki wykorzystywano wyciągi z liści Manuka. Natomiast napar stosowano do inhalacji w przypadku przeziębień, kataru siennego, zapalenia zatok, astmie, czy nawet w momencie zapalenia oskrzeli. Na obolałe plecy czy nawet zmienione reumatycznie stawy wykorzystywano okłady przygotowane z ciepłego wywaru z kory, oarz z liści Manuka. Maori wykorzystywali w łaźniach parowych liście oraz młode gałązki. Odpowiednio przygotowaną papkę sporządzoną z liści wykorzystywano do okładów zmienionych chorobowo częściach skóry, jak również w bezpośrednio na skaleczenia, rany, w celu przyśpieszenia procesu leczenia infekcji oraz w celu zredukowania niebezpieczeństwa zakażenia.

W przypadku silnych biegunek żuto młode pędy, a następnie połykano. W leczeniu również wykorzystywano gniazda nasienne, sok oraz korę, które były pomocne w różnych dolegliwościach. A więc, Manuka od wieków była cenną rośliną leczniczą, nie tylko dla plemienia Maori, ale także dla wcześniejszych przybyszy przybyłych z Europy, jacy w początkowych okrasach osadnictwa byli wierni pozostawionej wiedzy rdzennych mieszkańców co do stosowania roślin bardzo pomocnych w medycynie naturalnej.

No Comments

Post a Comment