Masaż chiński

Masaż chiński

Różne kultury świata rozwinęły swoje własne rodzaje masażu. Główną kategorią masażu w kulturze wschodniej, a w tym chińskiej, jest masaż holistyczny, czyli intuicyjny, którego celem jest leczenie całej osoby. W kulturze zachodniej dominuje masaż określonych części ciała i skupia się na leczeniu konkretnych schorzeń. Masaż holistyczny jest powolny, bardziej rytmiczny i relaksujący. Dobrze przeprowadzony, daje dużo korzyści zarówno dla naszego ciała, jak i psychiki. Na poziomie fizycznym działa rozluźniając nasze mięśnie, sprawia, że ścięgna stają się bardziej elastyczne i usprawnia przepływ krwi. Poprawia też drenaż chłonki, która wspomaga wydalanie zbędnych produktów przemiany materii i toksyn. Jeśli zaś chodzi o naszą psychikę, masaż obniża poziom stresu i zwiększa świadomość własnego ciała. Dzięki temu, możemy zacząć zwracać uwagę na te jego obszary, które są siedliskiem napięć. Dla przykładu, u kogoś, kto ma siedzącą pracę, bóle nagromadzają się najczęściej w okolicy karku, w barkach i na plecach, z kolei powodują one napięciowe bóle głowy. Ważnym czynnikiem w tym rodzaju masażu, jest porozumienie miedzy masującym, a masowanym. Masażysta musi budzić w pacjencie zaufanie i sympatię. Brak porozumienia może sprawić, że nie sposób się będzie rozluźnić, a sam zabieg nie będzie tak przyjemnym doznaniem.

W masażu wykorzystuje się różne techniki. Niektórzy masażyści zaczynają od pleców i posuwają się od głowy ku dołowi, a potem postępują podobnie z przednią częścią ciała. Inni, najpierw zaczynają masować kończyny i  posuwają się w kierunku serca.

Rodzajem chińskiego masażu jest Shiatsu. Kluczem do jego zrozumienia jest koncepcja Chi (Ki). Od jej prawidłowego przebiegu zależy nasze zdrowie i dobre samopoczucie. Obiega ona całe ciało niewidzialnymi kanałami – meridianami. Terapeuta Shiatsu ma za zadanie, specjalnymi technikami przywrócić ten naturalny obieg w meridianach. Shiatsu, choć nie leczy chorób, wydaje się skuteczny w leczeniu patologicznych objawów związanych ze stresem. Korzystny jest również w astmie, usuwaniu rozstępów, bólach mięśniowych, bólach głowy i zębów, depresji, bezsenności, zaburzeniach trawienia i chorobie wrzodów. Shiatsu stymuluje organizm do bardziej wytężonej pracy, dzięki czemu przywraca sprawność układu immunologicznego. W dużej mierze, jest to terapia profilaktyczna. Do masażu nie stosuje się żadnych urządzeń ani olejków. Wystarczy ciepłe, ale dobrze przewietrzone powietrze w pomieszczeniu oraz twarde podłoże. Shiatsu przeprowadza się zazwyczaj na nagim, nie licząc bielizny, ciele, ale w krajach zachodnich, masażysta na życzenie pacjenta może wykonać go przez ubranie. Cała sesja trwa zwykle ok. godziny. Po takim czasie pacjent powinien czuć się bardzo odprężony. Cały cykl terapeutyczny obejmuje od 6 do 10 sesji.

Masaż jest wartościową metodą łagodzenia bólów pleców i innych dyskomfortów. Zalecany jest dla kobiet, które podczas 26 tygodnia ciąży zmieniają swoją postawę i wagę ciała. Pomaga im też, w łagodny sposób znosić bóle porodowe, dzięki czemu można ograniczyć środki przeciwbólowe. Na dalekim Wschodzie, masaż jest elementem codziennej pielęgnacji niemowlęcia. Matki uważają, że pomaga też uspokoić dzieci. I na Zachodzie zdobywa sobie coraz większą popularność, gdyż istnieją naukowe dowody na to, że dotyk jest niezbędnym czynnikiem prawidłowego rozwoju dziecka. U ludzi w starszym wieku masaż pomaga złagodzić bóle reumatyczne i artretyczne. Przynosi ukojenie cierpiącym z powodu depresji i samotności, a także nieuleczalnie chorym. Masaż jest znakomitym środkiem zapobiegającym fizycznym i psychicznym stresom, związanym z zawodem oraz trybem życia.

Masaż tajski

Masaż tajski, jako jeden z elementów medycyny tajlandzkiej zrodził się na drodze przejęcia przez Tajlandię starożytnych metod medycyny chińskiej. Tym sposobem wzbogacił też stosowaną od starożytności Ajurwedę. Powstał ponad 2 500 lat temu, a za jego twórcę uznaje się lekarza buddyjskiego Jivaka Kumar Bhaccha.

Dziś, masaż tajski jest doceniany głównie ze względu na swoje zbawienne działanie na stan ciała i umysłu. Wśród praktykujących go, można spotkać się z określeniem – „Joga dla leniwych”. W rzeczy samej, masaż tajski w dużym stopniu wykorzystuje techniki jogi, ale bez zaangażowania osoby mu poddanej i podobnie do jogi, jest jedną z technik sprzyjających ogólnej relaksacji, odprężeniu i uelastycznieniu ciała. Do dziś, w Tajlandii, postrzeganej jako azjatyckie centrum SPA, jest stosowany w celu leczenia różnych dolegliwości i schorzeń cielesnych.

Metoda Masaż tajski, choć polega na fizycznej manipulacji ciała, powinien być wykonywany w połączeniu z innymi aspektami tradycyjnej medycyny Tajów – dietą oraz praktyką duchową. Dzięki temu, możliwość uzyskania jak najlepszych efektów leczniczych jest o wiele większa.

Masaż jest przeprowadzany na osobie leżącej na macie podłogowej. Pacjent powinien mieć na sobie wygodny ubiór, nie krępujący ruchów. Masażysta, naciskiem swojej masy ciała, wpływa na ciało pacjenta, by przyjmował on pozycje równoznaczne jodze, przy tym instruuje go, jak powinien oddychać, by masaż odniósł maksimum korzyści. Masaż tajski jest subtelną kombinacją akupresury, refleksologii oraz pracy nad układem ruchu. W swojej istocie przybiera formę wspólnej pracy masażysty i jego pacjenta polegającą na medytacji i wzajemnym zaufaniu.

W masażu tajskim występują cztery główne pozycje: leżenie przodem, tyłem, na boku oraz postawa siedząca. Długość sesji jest różna, zwykle trwa ona ok. godziny, lecz jak twierdzą masażyści nawet krótsza daje nam wiele dobrego. Masaż opiera się na systemie linii energetycznych, tzw. Sen, biegnących wzdłuż osi ciała. Twierdzi się, że istnieje ok. 72 000 takich linii, podczas gdy tylko niewielka ich część (10) w rzeczywistości jest wykorzystywana przez nas samych. Podobnie jak w akupresurze, masażysta uciska określone punkty na ciele, idąc od stóp w kierunku serca. Celem tego zabiegu jest pobudzenie linii, zgodnie z wschodnią nauką o medycynie, iż zdrowie zależy od sprawnego przepływu energii przez ciało.

Utrzymanie równowagi

Poddanie się masażowi, powinno łączyć się, jak wyżej wspomniano, ze zdrową dietą i trenowaniem równowagi ducha. Pomocne w tym celu, zdaje się być, chociaż częściowe zrozumienie Ajurwedy, która znacznie wyprzedziła nie tylko koncepcje Tajów, ale też Chińczyków i Greków. Ajurweda, czyli „weda długiego życia”, jest nie tylko zbiorem traktatów o medycynie, ale też sposobem życia, prowadzącym do wzbogacenia umysłu i osiągnięcia długowieczności w harmonii z otoczeniem. System ten, w takim samym stopniu zajmuje się leczeniem jak profilaktyką. Jej wyznawcy twierdzą, że o ogólnym stanie człowieka, decyduje jedna z trzech zasad zwanych dosza. Są to fundamentalne siły, których równowaga zapewnia zdrowie. Każda z nich ma pewne cechy charakterystyczne, zwane: vata, pita i kapha. Wszystko, co żywe, również dosza, składa się z pięciu głównych pierwiastków – przestrzeni, powietrza, ognia, wody i ziemi. Przejawiają się one pod postacią pięciu zmysłów: smaku, dotyku, wzroku, węchu i słuchu, za których pośrednictwem komunikujemy się ze środowiskiem. Leczenie za pomocą Ajurwedy polega na oczyszczeniu umysłu, ciała i ducha z nieczystości, niewłaściwych myśli i uczuć. Zaraz po oczyszczeniu zaczyna się regeneracja. Podaje się leki sporządzone na bazie surowców roślinnych, choć w ich skład może wchodzić również miód, nabiał czy niewielkie ilości minerałów. To właśnie na tym etapie, pojawia się najlepszy moment na rozpoczęcie sesji masażu. Pomaga on w procesie zdrowienia. Pomocnymi również okazują się być joga, kąpiele parowe, śpiew i medytacja.

Należy podkreślić, że celem zarówno tajskiego masażu, jak i Ajurwedy jest wypracowanie zdolności do samoleczenia. Aby elementy terapii współgrały ze sobą (Ajurweda, masaż, dieta), konieczne jest określenie swojej dominującej doszy. Doświadczony masażysta, rozpozna doszę pacjenta już po wstępnym wywiadzie, przyjrzeniu się jego budowie fizycznej, ogólnemu stanu zdolności intelektualnych i usposobieniu. Przykładowo, ludzie, u których dominuje vata, mają smukłą budowę, zwykle suchą skórę, skłonności do nieregularnego odżywiania się i niepokoju, oraz trudności z koncentracją. Pozostałe jakości, czyli pita i kapha przejawiają się w innych, określonych predyspozycjach osoby.

Masaż tajski jest w o wiele większym stopniu bardziej dynamiczny i angażujący wszystkie partie mięśni, niż inne techniki manipulacji ciałem, poza ćwiczeniami. Zwiększa elastyczność i jędrność mięśni oraz korzystnie wpływa na cały układ ruchowy. Dzięki temu, że optymalizuje i harmonizuje przepływ energii w naszym ciele, czujemy się bardziej zrelaksowani i pogodni. Masaż tajski ma również dobroczynny wpływ na układ krążenia, wzmacnia układ odpornościowy oraz przywraca prawidłowe funkcjonowanie narządów wewnętrznych.

Przeciwwskazania

Stosowanie masażu tajskiego nie jest zalecane z podobnych względów, jak masażu klasycznego. Do głównych przeciwwskazań, należą:

• choroby układu oddechowego –  gruźlica, stany zapalne płuc i oskrzeli
• zaburzenia układu krążenia – nadciśnienie, wady serca, żylaki, choroby naczyń obwodowych
• choroby układu pokarmowego – zapalenie trzustki, wątroby, pęcherzyka żółciowego, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy, zmiany nowotworowe
• choroby układu ruchu – stany zapalne, osteoporoza, gruźlica kości, stany po złamaniach
• zaburzenia układu nerwowego – zapalenie opon mózgowych, epilepsja, zmiany nowotworowe
• choroby psychosomatyczne i zła kondycja psychofizyczna (depresja)

Masaż tajski, podobnie jak inne, komplementarne techniki leczenia, stał się popularny na Zachodzie w drugiej połowie XX wieku. W Polsce, nie jest on jeszcze w pełni propagowany, ale z dnia na dzień zyskuje nowych zwolenników, zarówno wśród chcących być masowanymi, jak i chcących się go nauczyć. Gabinety, w których wykonuje się masaż tajski, znajdują się głównie w dużych miejscowościach. Nieraz się zdarza, że prywatni masażyści lub instytucje, organizują sezonowe sesje, bez problemu znajdując chętnych na tego rodzaju odpoczynek dla zdrowia.

Masaż kamieniami

W ostatnich czasach wzrosło zainteresowanie medycyną komplementarną i jej walorami uzdrawiającymi. Coraz więcej ludzi zaczyna zwracać uwagę na sposób swojego odżywiania, zwłaszcza, że producenci dodają coraz więcej substancji ulepszających, których nazwy zdają się być co najmniej dziwne. Zdrowa dieta generuje aktywniejszy tryb życia i większą dbałość i własne zdrowie. Także wypracowany przez lata dorobek medycyny niekonwencjonalnej, staje się coraz bardziej powszechny za sprawą coraz częściej powstających gabinetów odnowy biologicznej, masażu, hydroterapii i tym podobnych kuracji uzdrawiających nasze ciało i ducha.

Jedną z metod masażu relaksującego i uwalniającego od napięcia mięśni, do którego zaczyna się przekonywać coraz większa ilość osób, jest masaż kamieniami wulkanicznymi lub marmurowymi. Używa się do niego kamieni zimnych (białych), oraz gorących (czarnego bazaltu), choć te ostatnie równie dobrze mogą być zastąpione bazaltem o innym składzie chemicznym – to od tego zależy kolor kamieni.

Technika masażu kamieniami, była znana i wykorzystywana w różnych kulturach starożytnej Azji, Europy i Ameryki. Korzystali z niej w dużej mierze Chińczycy, Egipcjanie i rdzenni Amerykanie. Wierzono, że dobroczynne działanie kamieni, pozwala nie tylko pozbyć się bólu, ale też wypędzić z ciała i otoczenia złe duchy. Kiedyś wykonywane przez szamanów, a dziś przez masażystów na całym świecie, pozwalają nam się odprężyć i zregenerować siły.

 Rodzaje kamieni

Masaż jest wykonywany za pomocą rozgrzanych do temperatury ok. 50 stopni C kamieni bazaltowych o kolorze czarnym, lub chłodzonych w lodzie kamieni marmurowych (białych). W zależności, które z nich zostaną użyte, mają one oddziaływać na różne partie ciała, toteż mają inne właściwości. Kamienie wulkaniczne pozyskuje się, wydobywając je z dna oceanów. Wyszlifowane przez piasek i wodę, posiadają doskonale gładką strukturę.

Czarne kamienie bazaltowe, wykorzystywane są w masażu, w celu złagodzenia bólów mięśni, zrelaksowaniu ciała, a nawet w leczeniu poważniejszych dolegliwości, jak wylewy czy zawały serca. Ważne jest, by terapeuta przeprowadzający masaż był w tym celu bardzo dobrze wyszkolony i doskonale znał technikę. Użycie zbyt gorących kamieni, lub zbyt mocny nacisk na ciało, może spowodować komplikacje.

Kamienie marmurowe stosuje się w celu wyzwolenia energii w punktach na ciele, które według tradycji jogi zostały nazwane czakrami. W ciele człowieka znajduje się siedem podstawowych okręgów kumulujących energię dochodzącą do nich poprzez kanały energetyczne, tzw. meridiany. Równowaga i harmonia krążącej w nich energii, według filozofii tybetańskiej zapewnia zdrowie i dobrą kondycję ciała i ducha, oraz ich współgranie z naturą. Zimne kamienie stosuje się także w przypadłościach takich jak nadwerężenia i stany zapalne mięśni.

 Masaż gorącymi kamieniami

Masaż gorącymi kamieniami po raz pierwszy został przedstawiony w takiej formie jak wykonuje się go współcześnie, w Stanach Zjednoczonych na początku lat 90. Jedną z pierwszych osób, wykorzystujących gorące kamienie w masażu była terapeutka Mary Hannigan, która spopularyzowała tę formę terapii nazywając ją po prostu masażem kamieniami.

Choć inne formy terapii, jak akupunktura nadal są przez ludzi powszechniej stosowane, masaż gorącymi kamieniami jest uznany z uwagi na swe terapeutyczne właściwości. Jest wykonywany na nagim lub w połowie okrytym ciele, gdy pacjent leży na brzuchu. Terapeuta wykorzystuje nagrzane kamienie oraz różnorodne olejki aromatyczne, (te drugie według indywidualnych upodobań klienta). Kamienie różnią się od siebie kształtem i wielkością, w zależności od tego do których części ciała zostaną wykorzystane. Największe wykorzystuje się do masażu tułowia, mniejsze zaś umieszcza między palcami dłoni i stóp, a także na twarzy, gdy pacjent leży na plecach. 

Istnieje kilka technik masowania ciała. Jeśli terapeuta używa olejku, smaruje nim miejsce w okolicy konkretnej czakry (jedna z nich znajduje się przykładowo u podstawy kręgosłupa, na kości ogonowej), a następnie pociera je rozgrzanym bazaltem. Kamieniami można delikatnie pocierać ciało lub nieco mocniej uciskać poszczególne na nim punkty.

Działanie

Masaż gorącymi kamieniami, z powodzeniem można by określić jako masaż ciała, duszy i umysłu. Ogólnie, ma on działanie rozluźniające i odprężające. Pozwala na uspokojenie emocji i wyciszenie. Rozgrzane kamienie w kontakcie z ciałem, poprawiają krążenie krwi i wspomagają metabolizm, a zatem pomagają pozbyć się szkodliwych substancji z organizmu. Połączenie termo- z aromaterapią działa na zmysły i regenerację energii. Masaż gorącymi kamieniami ma dobroczynne działanie na układ krwionośny i limfatyczny, pobudza je do działania i transportowania substancji, podnosi ciśnienie, a ponadto stymuluje i uspokaja nerwy.

Masaż kamieniami zimnymi, oprócz działania regenerującego na zmęczone i przeciążone mięśnie, działa na całe ciało jako doskonały środek przeciwbólowy, pomocny np. w leczeniu migreny, a także pomaga w stymulacji układu nerwowego. Oba rodzaje masażu są wskazane dla osób z chronicznym napięciem i stresem, cierpiących na bezsenność, zaparcia, zmęczonych nadmiernym wysiłkiem, miewających częste kontuzje, walczących z otyłością oraz cierpiących na choroby reumatyczne, oraz różnego rodzaju porażenia i niedowłady.

Przeciwwskazania

Podobnie jak we wszystkich technikach terapii, masaż kamieniami nie powinien być stosowany u wszystkich. Nie poleca się go cierpiącym na astmę, kobietom będącym w ciąży i tym osobom, które z reguły nie lubią zimna i źle na niego reagują. Masaż gorącymi kamieniami nie powinien być wykonywany u osób, które w danej chwili są przeziębione, mają grypę i gorączkę – masaż działałby wówczas szkodliwie na ich organizm, gdyż ciało jest już wystarczająco „zajęte” walką z infekcją.

Masaż w domu

Sesja masażu kamieniami, wykonywanego w gabinetach kosmetycznych trwa ok. półtorej godziny, a jej koszty oscylują w granicach 200 zł. Nie dla wszystkich jest to cena na miarę codziennych wydatków, jednak z pewnością warto choć raz skorzystać z masażu w salonie, ponieważ już jedna sesja działa niezwykle dobrze na stan ciała i umysłu. Jeśli technika zainteresuje cię na tyle, że zechcesz korzystać z niej częściej lub samodzielnie trenować w domu, możesz zaopatrzyć się w zestaw do masażu, niekoniecznie wydając na niego fortunę. Choć do masażu z reguły używa się bazaltów, można równie dobrze wykorzystać inny rodzaj kamieni. Ważne by miały one gładką powierzchnię i opływowe, pozbawione ostrych zakończeń, kształty. Inne materiały potrzebne do masażu to oliwka (może być też dziecięca), ręczniki, łyżka oraz naczynie pełniące funkcję podgrzewacza (pamiętaj, by nie podgrzewać kamieni w mikrofalówce!).

Zanim wykonasz swój pierwszy masaż, zanurz kamienie w oliwce, poczym włóż do naczynia (głębokiej patelni na kształt woka), zalej wodą i zagotuj ją. Kolejnym krokiem jest wyciągnięcie ich za pomocą łyżki i osuszenie w ręczniku. Przed ułożeniem kamieni na czyjejś skórze, najpierw sprawdź na sobie, czy nie są one zbyt gorące. Zwróć uwagę, że większe kamienie dłużej trzymają ciepło, dlatego należy być w tym aspekcie wyjątkowo ostrożnym. Jeśli okaże się, że są zbyt gorące, możesz je położyć, w pierwszej kolejności kładąc na plecach ręcznik. Także przy tym powinno się zachować ostrożność.

Większe kamienie powinny być ułożone na większych partiach mięśni, a więc na łopatkach i niższych częściach, po obu stronach pleców. Mniejsze kamienie połóż między palcami rąk i stóp, a pozostałą ich część ułóż w miejscach na plecach, które są odsłonięte. Każda osoba jest w inny sposób wrażliwa na działające na nią ciepło. Jeśli nie jesteś przeszkolony w wykonywaniu tego rodzaju masażu, najbardziej bezpieczną techniką będzie bardzo delikatne przesuwanie kamieni po skórze, okrężnymi, płynnymi ruchami. Gdy kamienie wystygną, zastąp je ciepłymi, a gdy skończysz masaż, umyj je, by kiedyś mogły zostać ponownie wykorzystane.

Terapia gorącymi i zimnymi kamieniami daje najlepsze efekty, gdy jest stosowana w połączeniu z innymi formami medycyny niekonwencjonalnej, takimi jak: masaż aromaterapeutyczny, refleksologia, techniki relaksacyjne i medytacja czy też masaż twarzy. W gabinetach kosmetycznych, specjaliści łączą go nawet z manicurem lub pedicurem. Jakkolwiek by nie było, masaż kamieniami jest stosowany nie tylko dla urody i kondycji fizycznej, ale nade wszystko dla przywrócenia harmonii ducha.