57349
post-template-default,single,single-post,postid-57349,single-format-standard,stockholm-core-1.0.6,select-theme-ver-5.1,ajax_fade,page_not_loaded,wpb-js-composer js-comp-ver-5.7,vc_responsive

RADIOTERAPIA

RADIOTERAPIA

Radioterapia – metoda leczenia promieniowaniem (promienie rentgenowskie, gamma itp.), wykorzystywana w leczeniu chorób nowotworowych, przy czym jej celem jest eliminowanie komórek rakowych, może również łagodzić ból będący skutkiem nowotworu (w przypadku licznych przerzutów).

Wiąże się z efektami ubocznymi, ponieważ w czasie naświetlań prócz komórek rakowych giną również zdrowe komórki, zmiany, zniszczenia dokonują się w szpiku kostnym.

Wskazaniami do radioterapii są rak płuc, nowotwory skóry. W przypadku raka tarczycy możliwe jest podawanie izotopów promieniotwórczych – dożylnie lub doustnie.

Podobna w działaniu, lecz mniej skuteczna i mniej ingerująca w organizm ludzi jest , która wykorzystuje promieniowanie światła niebieskiego i czerwonego. Ten typ leczenie pomaga w niwelowaniu , włosów.

TERAPIA HORMONALNA

Terapia hormonalna – polegająca na przyjmowaniu preparatów zwierających hormony.

Stosowana często u kobiet w okresie przekwitania lub w czasie poprzedzającym go.

Łagodzi dolegliwości menopauzy: zaburzenia emocjonalne, fale gorąca, zwiększona potliwość, depresja, zaburzenia snu, drażliwość itp.

Kuracja hormonalna pomaga również przy leczeniu chorób tarczycy.

HIPOTERAPIA

Hipoterapia jest metodą usprawniania kondycji ruchowej zarówno dzieci, młodzieży jak i dorosłych. Wykorzystywana jest w leczeniu osób z różnymi zaburzeniami rozwojowymi. Jej najważniejszym elementem jest wykorzystanie jazdy konnej.

Bardzo duże znaczenie ma tutaj ruch konia. Najlepiej gdy jest on trójwymiarowy, gdyż daje wtedy jeźdźcy wrażenie chodu ludzkiego. Metoda ta jest skuteczna dzięki przenoszeniu impulsów z konia na osobę jeżdżącą. Jest to możliwe gdy koń porusza się stępem. Przenosi on wtedy impulsy na miednicę, następnie na tułów, barki i tak aż do głowy siedzącego na nim jeźdźca.

W czasie trapii mamy bardzo dużą możliwość sterowania bodźcami. Samo utrzymanie się na koniu wymaga od jeźdźca dużej koncentracji. Musi on utrzymywać traconą z każdym jego krokiem równowagę. Do innych bodżców wykorzystywanych podczas zajęć zaliczamy chociażby zmainę kierunku jazdy przez konia, przyspieszanie i zwalnianie tempa czy też samo zatrzymywanie się.

Dla uzyskania większego efektu terapeutycznego można zmieniać pozycję jeźdźca. Można go posadzić przed lub za środkiem ciężkości konia często stosowana jest metoda, gdzie osoba biorąca udział w hipoterapii siedzi tyłem do kierunku jazdy.

Główną zaletą hipoterapii jest to, że dzieci wykonują w jej trakcie takie ćwiczenia, których nie mogłyby wykonać w innych warunkach.

No Comments

Post a Comment