Leczenie laserowe wad wzroku

Leczenie laserowe wad wzroku

 

Ogromny rozwój mikrochirurgii okulistycznej spowodował, że dziś najchętniej stosowanymi w chirurgii rafrakcyjnej są procedury z zastosowaniem lasera excimerowego PRK i LASIK. Metody te są wykorzystywane do zmiany krzywizny rogówki, a dużą ich zaletą jest emitowanie przez laser excimerowy zimnego światła, które nie jest w stanie oparzyć tkanki rogówki. Natomiast zabieg mający za zadanie wymodelowanie powierzchni rogówki tak, by mogła prawidłowo ogniskować obraz na siatkówkę, wykonywany jest metodą z użyciem lasera LASIK. Technika stosowana w tej metodzie pozwoliła całkowicie wykluczyć naruszenie budowy rogówki i zwiększyć zakres korekcji. Wielką zaletą metody jest brak pooperacyjnego bólu, przy odczuwaniu w pierwszych godzinach jedynie delikatnego dyskomfortu. Nie ma potrzeby noszenia opatrunku, a sama rekonwalescencja przebiega w błyskawicznym tempie i najczęściej po kilku dniach jest zakończona. Zabieg ten może być wykonywany u pacjentów, których krótkowzroczność mieści się w przedziale nawet do -13 dioptrii.

Innym jeszcze zabiegiem jest keratektomia fotorefrakcyjna zwana metodą PRK od skrótu photo – refraktive keratectomy, który jest zabiegiem wykonywanym na rogówce, poprzez wymodelowanie za pomocą lasera głębszych powierzchni rogówki tak, by ogniskowanie obrazu następowało dokładnie na powierzchni siatkówki. Dzięki usunięciu zewnętrznej warstwy rogówki, możliwe jest spłaszczenie lub też uwypuklenie, a przez to zmiana siły skupiającej oka. Rekonwalescencja po tym zabiegu może trwać nawet do kilku tygodni i pacjent odczuwa ból, przy czym nawet dwudziestu procentom pacjentów ból towarzyszy nawet przez kilka tygodni, a ponadto konieczne jest chronienie oka opatrunkiem. Dokonanie oceny efektów zabiegu jest możliwe dopiero po sześciu miesiącach od zabiegu, gdyż wtedy właśnie ustalany jest ostateczny kształt rogówki. Wadą tej metody jest to, że u pacjentów z dużą krótkowzrocznością istnieje ryzyko, że w trakcie gojenia rogówki, przybierze ona inny, niż zamierzony przed zabiegiem kształt. Takie zjawisko może doprowadzić do astygmatyzmu, który będzie trudny do skorygowania. Choć odczuwalna poprawa widzenia dostrzegalna jest natychmiast po zabiegu, to jednak ustabilizowanie się stanu oka następuje dopiero po kilku tygodniach. Metoda PRK przeznaczona jest dla krótkowidzów z wadą w przedziale od -1 do -8 dioptrii. Im mniejsza wada wzroku, tym skuteczność tej metody jest większa i osiąga nawet 98 procent. Należy wskazać, że wraz ze wzrostem liczby dioptrii skuteczność tej metody ulega dużemu zmniejszeniu. Niedogodnością tej techniki jest niemożność operowania jednocześnie obu rogówek ocznych i konieczność zaplanowania pomiędzy zabiegami trzymiesięcznej przerwy.