Jak rozpoznać u siebie raka jelita grubego

Jak rozpoznać u siebie raka jelita grubego?
Obserwując siebie, należy zwrócić uwagę na „krwawe” stolce, ponieważ nowotwór może uszkadzać naczynia krwionośne ścian jelita grubego, co skutkuje obecnością krwi w kale. Mogą występować zaburzenia rytmu wypróżnień: biegunki, długotrwałe zaparcia, gazy – powodowane rozprzestrzeniającym się procesem nowotworowym, charakterystyczny jest także spadek wagi ciała, niedokrwistość, wzdęcia, brak apetytu, czasem gorączka. Guzki
w okolicy odbytu będą wyczuwalne podczas rutynowych zabiegów higienicznych.
Rak jelita grubego może być uleczalny, pod warunkiem, że zostanie w porę rozpoznany. Zwiększa to szanse na powrót do zdrowia, chociaż statystyki mówiące o „śmiertelności”
z powodu tego schorzenia, przerażają. Znaczna ilość chorych nie zauważa lub ignoruje symptomy. Późniejsza diagnoza to wyrok śmierci.
Leczenie raka we wczesnym stadium (po szybkiej diagnozie) polega na chirurgicznym usunięciu części jelita wraz ze zmianami nowotworowymi, z możliwością stworzenia sztucznego odbytu (w zależności od rodzaju operacji).
W przypadku późnej diagnozy i zaawansowanego stadium raka lub nieskutecznego zabiegu chirurgicznego stosuje się chemioterapię, a chorego poddaje leczeniu paliatywnemu – serii zabiegów medycznych (operacji) mających usprawnić działanie przewodu pokarmowego. Chemioterapia jest najczęściej bazą tego typu zabiegów, pierwszym punktem leczenia, wykorzystywana jako element wspomagający (w tym i radioterapię). Ma hamować postęp choroby, uszkadzając komórki nowotworowe, ale te z czasem uodparniają się na środki farmakologiczne. Zdarza się jednak, że chory powraca do zdrowia. Skutkiem ubocznym chemioterapii jest wypadanie włosów, niekiedy też uszkodzenia innych tkanek i zdrowych komórek.
Samoobserwacja jest więc pewną formą profilaktyki i podstawą do wizyty lekarskiej –
w przypadku zauważenia zmian, co umożliwi wczesną interwencję. Prócz tego warto mieć na uwadze dietę i ruch.