Cele psychoterapii

Nadrzędnym celem psychoterapii jest zmiana postaw i zachowań pacjentów, a zwłaszcza rozwój u chorego tzw. inteligencji emocjonalnej, która polega na zdolności do rozpoznawania emocji własnych oraz innych ludzi oraz do używania własnych emocji i umiejętności radzenia sobie z emocjami u innych. Ponadto technika ta ma za zadanie niwelować objawy chorobowe i rozwijać osobowość pacjenta, a nade wszystko wpływać pozytywnie  na jego szeroko pojmowane zdrowie psychiczne.

Psychoterapię stosuje się głównie do leczenia zaburzeń neurotycznych, osobowości i psychosomatycznych. Przydaje się ona również dla ludzi, którym trudno uporać się z własnymi odczuciami i sytuacjami, których były uczestnikami, a odbiły się one dużą traumą na ich życiu.

Ze względu na ilość osób uczestniczących w psychoterapii wyróżnia się jej odmianę indywidualną i grupową. Dodatkowo czasami mówi się też o psychoterapii rodzinnej i kompleksowej.