Bez paniki, to tylko zwykłe prosaki!

Znów zaobserwowałeś dziwne białe krostki w okolicy twarzy? A może pojawiły się one w innych okolicach, takich jak narządy płciowe? Nie wiesz czy można je wyciskać, a może to jakaś choroba weneryczna?

Bez paniki, to tylko zwykłe prosaki!

Prosaki to niewielkie, powierzchniowo umiejscowione torbiele naskórkowe. Ich występowanie jest bardzo szerokie. Najczęściej umiejscowione są na:

• skórze twarzy – powieki, policzki, skroń,

• narządach płciowych,

• bliznach.

Przyczyną powstawania torbieli jest zatrzymanie wydzieliny produkowanej przez gruczoły łojowe i potowe. W wyniku nadmiernego rogowacenia ujścia mieszka włosowego, następuje zahamowanie wydzielania łoju. Wówczas taki „zatkany” gruczoł, nie mogąc usunąć wydzieliny na zewnątrz, gromadzi ja pod naskórkiem.

Tak pod skórą powstaje lekkie zgrubienie, które na zewnątrz ujawnia się w postaci białej bądź żółtobiałej gródki. Zawartość pęcherzyka wypełnia biała, gęsta masa.

Bardzo często prosaki bywają ogromnym zmartwieniem dla młodych mężczyzn. Mimo że wielu z nich nie rozpoczęła jeszcze swojego życia seksualnego, to pojawiające się w okolicy jader czy też prącia białe krostki, padają podejrzeniem chorób wenerycznych.

Jak donoszą liczne statystyki, prosaki pojawiają się u ok 20% populacji mężczyzn, przede wszystkim na powierzchni skóry prącia i jąder. Zdarza się czasem iż taki biały pęcherzyk, może pojawić się także na żołędziu. Te właśnie niegroźne struktury, w zasadzie nie dają jakiś istotnych objawów( ból). Niektóre źródła twierdzą że przyczyną ich powstawania są predyspozycje genetyczne, zaś inne skłonne są stwierdzić, że powstają z przyczyn mikrobiologicznych. Jednakże do tej pory nie ustalono dokładnej wersji, która wyjaśniałaby ich powstawanie.
Prosaki pod względem wielkości, zawierają się od kilku do kilkunastu milimetrów. Poniektóre dojrzałe zmiany unoszą się ponad powierzchnię skóry, dając wrażenie twardych grudek. Ich nazwa została zaczerpnięta ze względu wygląd, który znacznie przypomina nasiona prosa. Zawartość prosaków wypełnia serowata substancja, która uwalnia się po ich nakłuciu.