66476
post-template-default,single,single-post,postid-66476,single-format-standard,stockholm-core-1.0.6,select-theme-ver-5.1,ajax_fade,page_not_loaded,wpb-js-composer js-comp-ver-5.7,vc_responsive

operacja kolana

Decyzję o wykonaniu operacji kolana poprzedza diagnoza lekarska. Wskazaniami do wykonania tego typu zabiegu są poważniejsze urazy w obrębie stawu kolanowego: uszkodzenia łąkotek i więzadeł, uszkodzenia chrząstki stawowej (chondromalacja rzepki – rozmiękanie, ścieranie chrząstki stawowej), zmiany zwyrodnieniowe, złamania śródstawowe itp.). Współcześnie popularną metodą leczenia jest artroskopia – mniej inwazyjna, dokładna, umożliwiająca szybszy powrót do zdrowia, jest to jednocześnie jedna z technik diagnostycznych. Możliwe jest połączenie diagnozy i wykonanie zabiegu. Artroskopia wyparła metodę tradycyjną – artrotomię, choć ta również bywa stosowana – przy transplantacjach, złamaniach, wycięciu łąkotek. Artrotomia, w przeciwieństwie do artroskopii, wiąże się z koniecznością otwarcia stawu, a wykonywana jest w znieczuleniu ogólnym. Po operacji okres rekonwalescencji jest dłuższy, a staw musi być unieruchomiony. Artroskopię wykonuje się zwykle w znieczuleniu miejscowym. Po trwającym kilkadziesiąt minut zabiegu pacjent może opuścić klinikę, ewentualnie pozostać w szpitalu przez 2-3 dni. Artroskopia ma co najmniej kilka zastosowań w sensie technik operacyjnych (prócz metody diagnostycznej). Dzięki niej możliwe jest usunięcie uszkodzonych tkanek (np. wycięcie łękotki) oraz ich rekonstrukcja (np. transplantacja łąkotki lub więzadeł, zszycie łąkotki), także plastyczne modelowanie takich tkanek (plastyka chrząstki). Zmiany zwyrodnieniowe stawu kolanowego objawiające się stanem zapalnym i bólem kwalifikują pacjenta do zabiegu artroskopii. Na skórze, w obrębie stawu, wykonuje się dwa nacięcia. Przez jedno wprowadza się mikrokamerę umożliwiającą obserwację wnętrza stawu. Drugim otworem wprowadza się narzędzia chirurgiczne, przy pomocy których dokonuje się usunięcia zwyrodniałych tkanek. Szwy (2-3) zdejmuje się po ok. 2 tygodniach. Podobny zabieg przeprowadza się w przypadku chondromalacji rzepki – rozmiękania chrząstki stawowej: w trakcie usuwa się uszkodzony materiał. Po operacji wskazane jest używanie stabilizatora rzepki kolanowej (sprzęt ortopedyczny). Przy przeszczepach sytuacja wygląda podobnie: usunięcie chorych tkanek i zastąpienie ich nowymi (implant więzadła lub łąkotki), tylko okres rekonwalescencji może być nieco dłuższy. Powrót do pracy zawodowej następuje z reguły po upływie 6-12 tygodni (w przypadku transplantacji więzadła), a aktywność ruchową rozpoczyna się po 4 lub 6 miesiącach.

No Comments

Post a Comment