Każdy wynalazek ma swoje historię

Legenda głosi, że wynalazcą pierwszych okularów był angielski filozof Roger Bacon, mimo iż nie zostało to do końca potwierdzone. Już w starożytności wiedziano iż patrząc przez szkło widzi się lepiej. Specjalnie szlifowany szmaragd służył rzymskiemu cesarzowi Neronowi, podczas oglądania zmagań gladiatorów na arenie.

Pierwsze okularopodobne przyrządy pojawiły się u Arabów w X wieku. W tym czasie ostrość wzroku poprawiali Chińczycy patrząc przez kryształy.

Do Europy okulary korekcyjne dotarły w XIV wieku, jednak ich precyzja pozostawiała wiele do życzenia. Przełom w dziedzinie optyki nastąpił w XVI wieku, za sprawą Jana Keplera. Od tego czasu, przez swą wygórowaną cenę stały się symbolem bogactwa i mądrości. Początkowo były to pojedyncze soczewki, które z czasem zostały unowocześnione przez konstrukcję dwuogniskowych okularów Beniamina Franklina.

Po raz pierwszy okulary przeciw słoneczne pojawiły się w 1752 roku. Opatentował je James Escott, mimo iż nie był to nowy pomysł. Eskimosi do ochrony przed ślepotą śnieżną używali wydrążonego drewna i kości. Oprawki zmieniały się wraz z panującymi trendami, natomiast ich rozpowszechnianie rozpoczęło się wraz z modą lat 20, XX wieku. W prowadzenie do użycia plastikowych soczewek stało się przełomem konstrukcyjnym w produkcji okularów . Spowodowało to obniżenie ich ceny, stały się bardziej trwałe a co najważniejsze powszechnie dostępne.