Przebieg mononukleozy

Przebieg mononukleozy

 

Wirus Epsteina – Barra potrzebuje, co najmniej miesiąc czasu, by za jego sprawą rozwinęła się mononukleoza. Może objawiać się w formie przewlekłej, pod nazwą chronicznego zespołu Epsteina – Barra, lub zespołu przewlekłego zmęczenia. Jak wskazuje nazwa schorzenia, objawia się ogólną utratą sił witalnych, a czasem i depresją.

Objawy na początku choroby nie dają o sobie znać. Mogą występować bóle głowy, bóle mięśni i stawów, a po kilku dniach bóle gardła i kłopoty z przełykaniem. Częstym objawem wskazującym na mononukleozę jest powiększenie się śledziony (ok. 50 %) i wątroby. U dzieci choroba trwa ok. miesiąca. By zapobiec komplikacjom ze strony innych infekcji, często koniecznym jest by chory maluch został w szpitalu pod opieką specjalistów. Pozostając w domu, musi zdrowieć pod czujnym okiem rodziców. W okresie zdrowienia znów pojawia się nasilone zmęczenie, złe samopoczucie i trudności w koncentracji. Końcowa faza może objawić się również jako zespół przewlekłego zmęczenia. W tym wypadku dolegliwości występują przez dłuższy okres czasu. Rekonwalescencja po odbytej chorobie trwa zwykle ok. 4 – 6 miesięcy.

Powikłania związane z mononukleozą zdarzają się stosunkowo rzadko. Wirus Epsteina – Barra powoduje zmniejszenie się ilości płytek krwi oraz granulocytów. Groźnym powikłaniem związanym z tą chorobą może być pęknięcie śledziony, poprzedzone jej nadmiernym przyrostem i wiążące się z ostrym bólem. Ze strony układu nerwowego mogą wystąpić zapalenie mózgu, stany padaczkowe, psychozy, a ze strony układu oddechowego obrzęk dróg oddechowych. Na szwank narażony jest też układ krążenia, a mononukleoza może być powodem zapalenia mięśnia serca lub osierdzia.

Po przebyciu choroby, do rzadkich należą przypadki, by nawróciła. Jeśli tak się dzieje, może to być objaw poważnej dysfunkcji układu odpornościowego.