Mononukleoza jako jedna z chorób wieku dziecięcego

Mononukleoza jako jedna z chorób wieku dziecięcego

 

Mononukleoza jest zaliczana do jednej z chorób zakaźnych wieku dziecięcego. Jej przebieg jest dla organizmu bardzo wyczerpujący. Nie ma niestety jednego skutecznego lekarstwa, które zdołałoby pokonać jej wirusa. Nie sposób przewidzieć, gdzie i w jakich warunkach dziecko może być zagrożone.

Objawy mononukleozy dotykającej dzieci są bardziej zauważalne niż w przypadku dorosłych. Należą do nich: bóle głowy i szyi, wysoka gorączka, powiększenie węzłów chłonnych, opuchlizna migdałków z silnym zaczerwienieniem oraz białym lub szarym nalotem, nieprzyjemny zapach z ust, obfity katar, opuchlizna na powiekach.

Odporność na tę infekcję dziecko uzyskuje dopiero po przebyciu choroby. Ponieważ nie ma szczepionki, która zapobiegłaby infekcji, nie ma zatem gwarancji, że ta choroba ominie malucha. Toteż warto, by w miarę wcześnie zadbać o układ odpornościowy naszej pociechy. Konieczne jest przestrzeganie dziecka przed zagrożeniami, jak upominanie go, gdy pije z tego samego kubka, co kolega, czy je tymi samymi sztućcami.

Rodzice nie zdołają zachować dziecka przy zdrowiu, jeśli ono samo nie wykształci w sobie prawidłowych nawyków, jak chociażby noszenie czapki, gdy jest zimno. Dotyczy to również przyzwyczajeń żywieniowych. Pokarmy powinny zawierać zalecaną ilość składników odżywczych i witamin, które są niezbędne dla prawidłowej pracy wszystkich układów w ciele człowieka. Gdy podejrzewamy dziecko o ryzyko infekcji, warto je na jakiś czas odizolować od rówieśników. Pomoże to zahamować prawdopodobnie rozwijającą się chorobę. Gdy natomiast zauważymy u niego niepokojące, mogące wskazywać na mononukleozę objawy, lepiej od razu zabierzmy go do lekarza. Specjalista pomoże zdiagnozować i wyleczyć przyczynę dolegliwości.