Leczenie

Leczenie

Uważa się, że moczenie nocne to zazwyczaj problem wieku dziecięcego, jednakże na tą przypadłość może cierpieć również młodzież oraz osoby dorosłe. O moczeniu nocnym mówi się wtedy gdy dziecko ukończyło już pięć lat i nadal oddaje mocz bez własnej woli w trakcie snu. Ta urologiczna dolegliwość jest zmorą dla prawie 20% pięciolatków, 7% dzieci, które nie ukończyły jeszcze dziesiątego roku życia oraz 3% osób dorosłych.

Najczęściej spotykaną odmianą moczenia (85% przypadków) jest moczenie izolowane czyli takie, któremu nie towarzyszą żadne symptomy ani objawy. Występuje zazwyczaj u dzieci, które: moczą się od urodzenia, w ciągu dnia nie popuszczają moczu, nie zgłaszają żadnych dolegliwości podczas siusiania oraz moczą się więcej niż trzy razy w tygodniu.

Natomiast moczenie powikłane polega na popuszczaniu nocnym, spowodowanym przebiegiem różnorodnych chorób układu moczowego lub innych narządów. Osoby cierpiące na tę dolegliwość często moczą się także w dzień, czemu często może towarzyszyć krwawienie.

Przyczynami ciągłego moczenia są:

• Choroby nerek, zakażenie dróg moczowych, wady układu moczowego; pęcherza lub cewki moczowej.

• Stres spowodowany np.: śmiercią bliskiej osoby, rozwodem, pojawieniem się rodzeństwa lub zmianą miejsca zamieszkania.

• Zbyt głęboki sen.

• Brak hormonu odpowiedzialnego za zagęszczanie moczu w porze nocnej.

• Uwarunkowania genetyczne.

• Mała pojemność pęcherza.

Istotne jest to, aby rodzice dziecka, któremu towarzyszą „nocne niespodzianki” nie zwalali winy na swoją pociechę. Dziecko pragnie tak samo jak matka i ojciec pozbyć się wstydliwego problemu, które utrudnia mu kontakt z innymi dziećmi, powoduje nieśmiałość oraz zamknięcie w sobie. U dziecka obarczonego winą za popuszczanie w majtki w trakcie snu, zauważyło się wzrost częstotliwości wystąpienia tego zjawiska.

Z uwagi na wystąpienie poważnych powikłań spowodowanych problemami z trzymaniem moczu, każda osoba na nie cierpiąca powinna niezwłocznie udać się do lekarza i przedstawić mu swoje dolegliwości.