Łupież pstry

Łupież pstry

Łupież pstry – jest rodzajem grzybicy, a dokładnie zakażeniem naskórka. Jest on zaliczany do chorób zakaźnych. Jego występowanie wiąże się po części z osłabieniem odporności organizmu. Schorzenie wywołuje grzyb drożdżopochodny o nazwie Malassezia farfur. Choroba nie występuje u dzieci, ujawnia się zwykle po okresie dojrzewania płciowego.

Jej objawami są brunatne lub różowe plamy o nieregularnym kształcie, widoczne na dekolcie, szyi, w okolicach karku i pleców. Plamy wraz z upływem czasu mogą się ze sobą zlewać, tworząc większe ogniska choroby i rozprzestrzeniając się na powierzchni skóry. Niekiedy występuje świąd, a wówczas skóra będzie wykazywała tendencję do złuszczania się.

Nazwa tej przypadłości wiąże się z pstrym zabarwieniem, ponieważ plamy są oporne na działanie promieni słonecznych: ekspozycja na słońce – opalanie się nie skutkuje, plamki zachowują pstrą barwę. Ponadto samo wyjście na plażę dla osoby objętej zakażeniem może być kłopotliwe – z racji widoczności zmian skórnych. W dodatku plamy w ultrafioletowym świetle widziane są jako zielonkawe. Ów fakt działa zniechęcająco do wizyt w dyskotekach czy pubach, gdzie często dominuje ten typ oświetlenia.

Na zakażenie łupieżem pstrym narażeni jesteśmy w różnych miejscach – w solariach, gabinetach kosmetycznych, na basenie czy nawet w salonie fryzjerskim. Ma to związek z użytkowaniem niektórych przedmiotów: szczotek, grzebieni itp., które nie zostały poddane dezynfekcji, a były używane przez osobę zakażoną, podobnie w solarium – miejsca do opalania powinny być odkażane. Nie należy zapominać o higienie w momencie gdy pojawia się u nas łupież pstry.

Większe ryzyko zachorowalności na łupież pstry jest w momencie występowania zwiększonej potliwości. Zwykle noszenie odzieży, która nie nadaje się do prania, mającej bezpośrednią styczność ze skórą jest przyczyną nawrotu choroby. Warto dodać, iz wszelkie zawiesiny oraz kremy przeciwsłoneczne zwiększają szansę na rozwój tego grzyba.

Leczenie łupieżu

Łupież pstry to schorzenie, które da się leczyć, ale czy da się je całkowicie wyleczyć, to mało prawdopodobne, chyba że choroba zostanie wykryta dość wcześnie. Choć nigdy nie możemy przewidzieć czy po wyleczeniu nie będziemy musieli borykać się ponownie z tym problemem, gdyż bardzo często występują jego nawroty.

Gdy obserwujemy niepokojące zmiany skórne, najlepiej zwrócić się do dermatologa. Diagnoza specjalisty umożliwi prawidłowe leczenie. Terapia opiera się zazwyczaj na miejscowym stosowaniu preparatów przeciwgrzybicznych (kremy, szampony) lub przeciwzapalnych (niektóre środki dostępne są bez recepty) z ewentualnym uzupełnieniem farmakologicznym (leki przyjmowane doustnie).

W trakcie kuracji należy codziennie, przez ok. tydzień myć głowę środkiem zaleconym przez lekarza (specjalnym szamponem). Specyfiku nie wolno od razu spłukiwać, trzeba odczekać jakiś czas, by uaktywniły się zawarte w preparacie lecznicze składniki. Po upływie tygodnia odstawiamy kosmetyk, a potem stosujemy go już rzadziej – raz na tydzień.

Niektóre preparaty o działaniu antygrzybiczym służą również do pielęgnacji skóry: nawilżają ją, chronią.

Łupieżowi pstremu można zapobiegać, wystarczy być ostrożnym i wyczulonym na pewne kwestie: np. w salonie fryzjerskim zwracać uwagę na to, czy przedmioty używane do stylizacji włosów są dezynfekowane, w solarium najlepiej sprawdzić poziom dezynfekcji lub samemu odkazić łóżko, na basenie nosić obuwie ochronne. Nie pożyczać i samemu nie użyczać komuś nakryć głowy. Dbać o higienę.