Leczenie elektrowstrząsami

Leczenie elektrowstrząsami stosuje się w przypadku chorych na ciężką postać depresji, u których inne formy leczenia nie przynoszą skutku. W określonych przypadkach korzystanie z tej metody przynosi godne uwagi sukcesy. Polega ona na poddaniu mózgu pacjenta trwającemu kilka sekund elektrowstrząsowi.

Elektrowstrząsy, w przeszłości były podstawową metodą terapii, która stopniowo zyskiwała sobie złą opinię, gdyż została uznana za zbyt brutalną. Stosowano wówczas wstrząsy o bardzo dużym natężeniu, które mogły wywoływać silne drgawki. Obecnie, elektrowstrząsy stosuje się wyłącznie u pacjentów, na których w żadnym stopniu nie działają leki przeciwdepresyjne. Można powiedzieć, że metoda została ulepszona, jednak nadal budzi wiele kontrowersji.

Na początku, pacjenta poddaje się znieczuleniu ogólnemu i działaniu środków rozluźniających mięśnie. Następnie, do skroni przykłada się dwie, zaopatrzone w poduszeczki elektrody (po jednej z obu stron lub obie z tej samej strony). Z niewielkiego urządzenia dostarczany jest do nich kontrolowany impuls elektryczny, dopóki u pacjenta nie wystąpią drgawki pochodzenia mózgowego. Objawia się to chwilowym zesztywnieniem mięśni, po którym następuje nieznaczne drganie kończyn i powiek. Całe leczenie obejmuje od 6 do 12 takich seansów, a wykonuje się ich 2 lub 3 na tydzień.

Elektrowstrząsy mają za zadanie wpłynąć na zmianę świadomości i uspokojenie. Niekiedy po zastosowaniu takiej terapii, pacjent odczuwa senność lub nie może sobie przypomnieć niedawnych wydarzeń. Nie występuje ból, choć znieczulenie ogólne może przynieść pewne skutki uboczne. Wyraźna poprawa następuje często już po trzecim zabiegu.