Leczenie lambliozy

Rodzaj leczenia i sposób jego przeprowadzania, a także dozowanie leków ustala każdorazowo lekarz. Jest to konieczne, ponieważ leki przeciwpasożytnicze nie są obojętne dla naszego organizmu, mogą doprowadzić nawet do ciężkiego zatrucia. Czasami, pomimo poprawności leczenia, pojawić się mogą niepożądane objawy, takie jak bóle i zawroty głowy, uczucie rozdrażnienia i niepokoju, nudności, biegunki, wysypka lub świąd skóry. Jest to przeważnie reakcja nietolerancji na leki lub alergizacja organizmu na obumierające pasożyty. Efektywne eliminowanie lambii jest dość utrudnione. Wynika to z faktu, iż pasożyt ten posiada dużą zdolność do szybkiego rozmnażania się, a także charakteryzuje się on wysoką odpornością. Istotą leczenia tej choroby jest przestrzeganie higieny osobistej, wczesne wykrycie nosicielstwa poprzez badanie od razu większych grup ludzi, a następnie prowadzenie równoczesnego ich leczenia.

Po przeprowadzeniu terapii farmakologicznej niezbędne jest ponowne wykonanie testu na obecność cyst w kale po to, by mieć pewność, że wszystkie pasożyty zostały usunięte.  W przypadku bowiem, gdy ostaną się jakieś lamblie w organizmie szybko może nastąpić nawrót choroby.

W celu zapobieżenia zachorowaniu na lambliozę konieczne jest ograniczenie słodyczy w diecie (gdyż powodują one szybkie tuczenie się pasożytów, a co za tym idzie ich zintensyfikowane rozmnażanie się) i restrykcyjne przestrzeganie zasad higieny osobistej. Zapobieganie lambliozie można by nazwać procesem „czystych rąk”.