W organizmie ludzkim największe stężenie koenzymu Q10 występuje w organach, które do prawidłowego pełnienia funkcji życiowych, zużywają najwięcej energii . Należą do nich: serce, wątroba, układ nerwowy, nerki i trzustka.
Q10 koenzym jest prasubstancją życia od kiedy na Ziemi istnieje tlen. Każda żywa komórka zwierzęca, roślinna oraz ludzka potrzebuje koenzym Q10 w celu wytwarzania energii przez mitochondria. Q10 stanowi nieodzowny warunek dla pozyskiwania energii. W uproszczeniu można powiedzieć o wszystkich organizmach pożytkujących tlen, że „bez Q10 nie ma energii, bez energii zaś – nie ma życia”. Jego doniosłe znaczenie zostało już wielokrotnie udowodnione w licznych publikacjach, aż po nagrodę Nobla w dziedzinie chemii z roku 1978.
Q10 jest niezbędnym i niezmordowanym przekaźnikiem energii w zdrowym organizmie.
W organizmie ludzkim największe stężenie koenzymu Q10 występuje w organach, które do prawidłowego pełnienia funkcji życiowych, zużywają najwięcej energii . Należą do nich: serce, wątroba, układ nerwowy, nerki i trzustka.
Koenzym Q10 nie dostarcza energii, lecz umożliwia komórce produkowanie energii ze składników pożywienia, dzięki temu w znacznym stopniu poprawia się stan naszego zdrowia. W przypadku niedoboru koenzymu Q10, komórka zapada na „duszność” i dochodzi do jej obumierania.
Założeniem koncepcji medycyny mitochondrialnej jest strategia, zakładająca umiejętnie obchodzenie się z tlenem i wolnymi rodnikami, aby przygotować nam maksymalną dawkę energii.
Wolne rodniki, a zwłaszcza rodniki tlenowe, są substancjami bardzo agresywnymi. Zagrażają witalności żywych komórek. Występują właściwie w organizmach większości istot na ziemi, które – oddychając – pozyskują energię dzięki tlenowi z powietrza.
W zależności od warunków środowiskowych (obciążenie promieniowaniem) oraz czynników wewnętrznych (zapotrzebowanie energetyczne, aktywność immunologiczna etc.) wolne rodniki występują w mniej lub bardziej wysokich stężeniach w organizmie.
Ponieważ występując w większych ilościach, atakują struktury komórkowe i mogą je zniszczyć, organizm jest zmuszony tak sobie z nimi radzić w ciągu życia, aby przeciwdziałać ich agresywnemu potencjałowi, unieszkodliwiając je. Z tej przyczyny powstały w toku ewolucji strategie biochemiczne. Szczególnie zagrożone są mikroskopijnie małe „el
ektrownie” naszych komórek – mitochondria. Wszystkie komórki organizmu wymagają energii produkowanej przez mitochondria – jest ona niezbędna do przeżycia oraz do pełnienia poszczególnych funkcji komórkowych. Ponad 85% całkowitego zapotrzebowania energetycznego zależy od funkcjonalności naszych mitochondriów. Jeżeli spora część mitochondriów została nieodwracalnie uszkodzona, komórki organizmu nie będą mogły zostać wystarczająco zaopatrzone w energię. W skrajnych przypadkach może to prowadzić do ciężkich dysfunkcji w zakresie żywotności określonych systemów komórkowych. Ponadto sam „normalny” proces starzenia się może być dziś postrzegany jako skutek wypalania się mitochondriów. Nasz system immunologiczny, niczym „dyrygent antyoksydacyjnej orkiestry” wymaga składników odżywczych. Owe składniki odżywcze stanowią przede wszystkim enzymy, witaminy (C o spowolnionym uwalnianiu), pierwiastki śladowe (cynk organiczny i selenometionina), a zwłaszcza nanoubichinol Q10, który oprócz tego, że pełni główną rolę w przekazywaniu energii, jest najbardziej znaczącym antyoksydantem. Dzięki temu chroni mitochondria i utrzymuje je w doskonałym stanie witalnym.
Niedobór koenzymu Q10 w komórce, jak i w całym organizmie powstaje w wyniku:
– chorób (zwłaszcza o ciężkim przebiegu), stanów zapalnych i gorączki,
– stresu (zwłaszcza długotrwałego jak np. mobbing),
– chemioterapii i radioterapii,
– nadmiernego wysiłku fizycznego,
– spożywania niektórych leków (statyny, leki nadciśnieniowe, antyarytmiki, antybiotyki, itp.),
– złe odżywianie,
– uprawianie sportów wyczynowych.
Działanie koenzymu Q10 zostało potwierdzone w ponad 5000 badaniach naukowych przeprowadzonych na całym świecie.
Zastosowanie koenzymu Q10 (nanoubichinolu) w profilaktyce:
– działanie antyoksydacyjne,
– zapobiegawczo – anti-aging, czyli spowolnienie procesów starzenia,
– wzmocnienie systemu immunologicznego,
– redukowanie negatywnego wpływu środowiska
– wspomagająco – stres w życiu codziennym, stany zwiększonego wysiłku fizycznego, szczepienia ochronne, – przestawienie stylu odżywiania
– pielęgnacyjnie – pielęgnacja skóry, pielęgnacja jamy ustnej
– w stanach zwiększonego wysiłku fizycznego i umysłowego,
– osoby uprawiające sporty wyczynowe,
– stany narażenia organizmu na infekcję,
– u palaczy.
Koenzym Q10 (nanoubichinol) należy stosować wspierając terapię:
– w trakcie trwania chorób, szczególnie tych przebiegających ze znacznym wyniszczeniem organizmu,
– w chorobach układu krążenia, gdzie zachodzi zwiększone zapotrzebowanie na energię np.: niewydolność mięśnia sercowego, nadciśnienie.
– choroby neurodegenacyjne (choroba Parkinsona, Stwardnienie rozsiane (SM), Alzheimer, Huntingtona)
– w chemioterapii nowotworów (hamowanie i odwracanie molekularnego i komórkowego procesu karcynogenezy – – łącznie z witaminą c), jako terapia wspomagająca i ochronna,
– alergia
– astma
– autyzm
– ADHD
– szumy uszne
– choroby skóry
– w rekonwalescencji po przebytych chorobach,
– w celu „odtrucia” tkanek przez zapobieganie powikłaniom polekowym,
– wspomaganie procesów immunologicznych (pobudzenie obrony immunologicznej organizmu)
– parodontoza i w choroby przyzębia.
Koncepcja medycyny mitochondrialnej (antyoksydacyjny kompleks enzymów, koenzym Q10, witamina C, selen, cynk, kwasy omega 3 i inne) opiera się na substancjach mitochondrialnych biorących udział w procesach energetycznych, stabilizujących błony komórkowe i mitochondrialne oraz mających właściwości antyoksydacyjne.
No Comments