Rodzaje jaskry

– jaskra pierwotna – warunkowana genetycznie, ujawniająca się zwykle po 50 roku życia; pojawia się często u osób wrażliwych, reagujących bardzo emocjonalnie, ma więc dużo wspólnego z układem nerwowym;

– jaskra prosta – polegająca na wadliwości gałki ocznej (niewłaściwy odpływ cieczy wodnistej), bezbolesna i prawie niezauważalna – u niektórych w początkowej fazie objawiać się może w postaci półcieni – tzw. mroczków przed oczami, następnie zniszczeniu ulega nerw wzrokowy, człowiek traci wzrok. Jaskra prosta częściej występuje u mężczyzn niż u kobiet. Wymaga szybkiej diagnozy i leczenia;

– jaskra ostra, której towarzyszą bóle gałki ocznej, wymioty, łzawienia, światłowstręt, twardość oka, dostrzeganie tęczowych pól (z racji obrzęku nabłonka rogówki), zmiany w ostrości widzenia. Nagłe podwyższenie ciśnienia w gałce ocznej może spowodować zanik nerwu wzrokowego i ślepotę już po kilkunastu godzinach;

– jaskra podostra – ciśnienie wewnątrzgałkowe nie jest tak wysokie jak w poprzednim przypadku (jaskra ostra), objawy są podobne, jednak choroba nie jest aż tak agresywna;

– jaskra przewlekła – jej przyczyną są brak leczenia i zaniedbania w leczeniu, może prowadzić do utraty wzroku;

– jaskra mieszana – skupiająca cechy wielu rodzajów jaskry;

– jaskra dziecięca – wrodzona – dotyczy zwykle jednego oka, a objawia się po urodzeniu lub w pierwszych latach życia; widoczna w postaci powiększonej gałki ocznej, spowodowana niedorozwojem pewnych elementów oka;

– jaskra wtórna – powstała na skutek schorzeń (np. stany zapalne) i urazów oka, chorób układu krążenia, cukrzycy itp.;