Rozwój choroby

Rozwój choroby

Zarażenie glistą ludzką następuje przez połknięcie jaj na niemytych jarzynach, które nawożono odchodami ludzkimi lub ewentualnie przez wypicie wody zanieczyszczonej gnojowicą .Jajo inwazyjne zawiera larwę, która połknięta wraz z pożywieniem dostaje się do jelita cienkiego i żołądka człowieka. Pod wpływem enzymów trawiennych z osłon jaj uwalniają się larwy , które przebijają ściany naczyń krwionośnych jelita i przedostają się wraz z krwią do płuc. W pęcherzykach płucnych następuje szybki rozwój i wzrost larwy glisty ludzkiej oraz dwukrotne linienie. Z płuc drogami oddechowymi przedostają się do tchawicy i gardła. Z gardła ponownie przełknięte przedostają się do żołądka i jelita cienkiego. Tam ponownie linieją i osiągają dojrzałość płciową. W trakcie swojej wędrówki larwa potrzebuje tlenu , z uwagi na to , że prowadzi tlenową przemianę materii. Później larwa glisty ludzkiej żyje w środowisku beztlenowym. Samice glisty ludzkiej żyją w przewodzie pokarmowym około 1 roku, a cały rozwój glisty ludzkiej od momentu połknięcia do osiągnięcia dojrzałości płciowej trwa od 2 do 4 miesięcy.

W okresie wędrówki larw glisty ludzkiej może wystąpić u człowieka:

• gorączka, uporczywy kaszel,

• objawy nietypowego zapalenia płuc

• wzrost krwinek białych,

• wysypka na skórze

Objawy ustępują po osadzeniu się pasożytów w przewodzie pokarmowym żywiciela. Dojrzałe glisty ludzkie pasożytujące w jelicie mogą być przyczyną zaburzeń w funkcjonowaniu układu nerwowego i pokarmowego. Obecność glisty ludzkiej może wywołać bóle brzucha, brak łaknienia, nudności, wymioty, biegunki, lub zaparcia, zawroty głowy, bezsenność, apatię lub nadmierną pobudliwość.

Glistnica:

Glistnica jest chorobą wywołaną przez glistę ludzką. Walka z tą chorobą sprowadza się do zapobiegania tej chorobie oraz w przypadku jej wystąpienia do leczenia.

Zapobieganie jej polega na:

• Ochronie gleby i wody przed zanieczyszczeniem odchodami ludzkimi, Odpowiednim neutralizowaniu i obróbce ścieków używanych do nawożenia gleby.

• Bezwzględnym przestrzeganiu higieny osobistej, a w szczególności myciu rąk przed przygotowaniem jedzenia oraz przed jego spożywaniem

• Dokładnym myciu owoców i warzyw , które spożywa się w stanie surowym

• Okresowym badaniem kału.

Leczenie tej choroby może następować wyłącznie pod nadzorem lekarza poprzez podanie santoniny lub antiverminy.