Objawy dyskalkulii

Objawy dyskalkulii mogą wynikać ze skutków dysleksji na poziomie czytania, a przez to rozumienia problemów czy też przetwarzania języka i posługiwania się nim. Dziecko z dyskalkulią może mieć bowiem problemy z rozumieniem i rozwiązywaniem zadań z treścią oraz posługiwaniem się różnymi terminami, takimi jak np. licznik – mianownik, czy rozumieniem zróżnicowanych znaczeń słów „dwa”, „kwadrat”. Stosowane w terminologii matematycznej słowa, np. potęga, pierwiastek, może sprawiać problemy z uwagi na ich inny kontekst w mowie potocznej.

Do innych objawów dyskalkulii należą dysfunkcje wzrokowo – przestrzenne i brak orientacji przestrzenno – czasowej. Dziecko ma wówczas problemy z określeniem miejsca po przecinku i funkcji zera, nie rozumie pojęć związanych z przestrzenią i czasem, nie odróżnia cyfr i liczb o podobnym kształcie, jak: 2 – 5, 906 – 609 itp., nie potrafi prawidłowo rozmieścić figur na stronie lub liczb w kolumnie, oraz nie potrafi posługiwać się tabelami i schematami. Oprócz tego, trudności pojawiają w kierunkowości, np. gdy trzeba wykonać dodawanie lub odejmowanie od prawej, a dzielenie od lewej strony. Inne pomyłki mogą dotyczyć też znaków, jak: >, <, +, -, x, itp. oraz niemożności całościowego objęcia działań i wzorów.

Jeśli powyższe objawy występują razem, mamy do czynienia z dyskalkulią  uogólnioną. Innym rodzajem dyskalkulii jest jej odmiana specyficzna, gdy u dziecka występuje jeden lub część tych objawów. Problem dyskalkulii nie dotyczy tylko dzieci z uwagi na to, że do niedawna nie był jeszcze tak szeroko opisany i nie zwracał takiej uwagi na problem, jakim jest nieumiejętność liczenia. Wiele dorosłych osób, które jako dzieci nie umiały matematyki, do tej pory ma problemy z liczeniem pieniędzy, brakiem poczucia czasu czy wejściem do odpowiedniego autobusu.