Przyczyny dysgrafii

Do przyczyn dysgrafii zalicza się, jak wyżej wspomniano, zaburzenia percepcji wzrokowej (w tym wzrokowo – ruchowej) oraz orientacji przestrzennej, a także zaburzenia emocjonalne. Pierwotnej przyczyny dysgrafii należy upatrywać jednak w zaburzeniach w funkcjonowaniu ośrodka mózgowego, który jest odpowiedzialny za opanowanie umiejętności pisania. Dysgrafia łączy się ponadto z obniżeniem pamięci wzrokowej i wzrokowej analizy. Dodatkowym utrudnieniem może być lateralizacja skrzyżowana, która utrudnia dziecku kontrolowanie wzrokiem tego, co robi rękoma. 

Do przyczyn dysgrafii zalicza się również zaburzenia w pracy dłoni, czyli zbyt duże napięcie mięśni, najczęściej w okolicach nadgarstka lub palców, lub też niewłaściwa pozycja dłoni podczas trzymania długopisu, tzw. niewłaściwy chwyt pisarski. Zaniechanie edukacji w kierunku estetyki pisma może być powodem tego, że dziecko przyswoi sobie złe nawyki związane z tą umiejętnością i co za tym idzie, w przyszłości nadal będzie pisać niewyraźnie i jeszcze bardziej niestarannie.