Informacje ogólne

Informacje ogólne

Przez dłuższy czas możesz nawet nie wiedzieć, że cierpisz na tę chorobę, gdyż początkowo przebiega zwykle bezobjawowo. Jednakże po pewnym czasie zaczniesz mieć bóle kręgosłupa po wysiłku fizycznym i zaczniesz zastanawiać się co się z Tobą dzieje. Będziesz podejrzewać wiele chorób, ale pewnie nawet nie pomyślisz, że może to być choroba Scheuermanna. Może więcej Ci powie, jeśli lekarz zdiagnozuje młodzieńczą kifozę, bo to druga nazwa tego schorzenia.

 

Ogólny opis choroby

Choroba Scheuermanna dotyka głównie młodzież w wieku 12-17 lat, u chłopców pojawia się najczęściej pomiędzy 14 a 17, u dziewczynek z kolei między 12 a 14 rokiem życia. Wiąże się to z faktem pokwitania, a więc procesem dojrzewania człowieka. W populacji dotyka ona 0,4%-8,3% osób.

Ta młodzieńcza kifoza to mówiąc już bardzo fachowo martwica jałowa nasad trzonów kręgosłupa, którą zalicza się do chorób z grupy jałowych martwic kości. Schorzenia takie charakteryzują się ciągłymi zmianami zachodzącymi po śmierci komórki, która nastąpiła bez udziału drobnoustrojów wywołujących chorobę (czyli właśnie martwicą) kości lub jej fragmentów. Do takiej martwicy kości w chorobie Scheuermanna dochodzi wskutek przyczyny, która sprawia, że następuje przerwanie lub upośledzenie ukrwienia pewnego obszaru tkanki kostnej. Martwicy w ten sposób ulega cała tkanka, a przez to staje się ona mniej odporna na działanie różnych czynników mechanicznych, toteż rozpada się i następnie ponownie odbudowuje. Kości jednak w wyniku tego procesu zazwyczaj ulegają deformacji.

Istotą choroby Scheuermanna jest więc zaburzenie kostnienia trzonów kręgowych kręgosłupa na skutek jałowej martwicy tych trzonów. Zniekształcenie trzonów kręgowych w sposób klinowaty przyczynia się do pogłębienia wygięcia kręgosłupa piersiowego. W związku ze zwiększaniem się krzywizny opóźnieniu zaczyna ulegać wzrost kręgosłupa, a zmianie ulegają jego obciążenia. Dochodzi do dysproporcji pomiędzy wytrzymałością, a obciążeniem tkanki kostnej, przez co niektóre mięśnie rozciągają się i przykurczają zwiększając jeszcze mocniej nieprawidłowości w obciążeniach kręgosłupa. W wyniku tego pojawia się u człowieka wada postawy, jaką jest pochylenie tułowia i utworzenie się tzw. okrągłych pleców.

Proces chorobowy trwa zwykle 2-3 lata i więcej.

 

Przyczyny

Etiologia choroby Scheuermanna nie została do końca poznana. Przeprowadzono jednakże w tym temacie wiele badań i pewne wnioski z nich się nasunęły. Zgodnie z wynikami badań zauważono, że początek choroby zaczyna się od niewielkich rozmiarów, podchrząstkowo położonego obszaru martwicy, spowodowanej niedokrwieniem tętniczym. Niedokrwienie tkanki kostnej odbyć może się za przyczyną wrodzonych predyspozycji, mikrourazów, zaburzeń hormonalnych, zatorów. Choroba Scheuermanna jest utrapieniem głównie dla młodzieży i dzieci z tego względu, iż to właśnie u tych grup osób szczególnie łatwo i często dochodzi do braku połączeń pomiędzy krążeniem nasadowym i przynasadowym. Jeżeli choroba zostanie szybko rozpoznana u dziecka i nastąpi prędka przebudowa kości pole martwicy może ulec regeneracji. Niestety istnieje ryzyko, iż może po takim zabiegu pozostać zniekształcenie, które może spowodować nieprzyjemne konsekwencje w postaci wczesnych zmian zwyrodnieniowych.

 

Objawy

Do najbardziej charakterystycznych objawów choroby Scheuermanna zalicza się: ból promieniujący w okolicy kręgosłupa, odczucie zmęczenia, stopniowe pogarszanie się postawy ciała, nieświadome pochylanie się do przodu, tworzenie się tzw. okrągłych pleców, zwiększone ograniczenie ruchomości kręgosłupa, przykurcze w stawach biodrowych, deformacja kości. Głównym objawem jest jednak ból w okolicy kręgosłupa, który ma to do siebie, że intensyfikuje się gdy wykonujemy czynności, w których jesteśmy w pozycji pochylonej do przodu, stojącej bądź siedzącej. U kobiet ból taki może zwiększyć swe nasilenie podczas menstruacji. Natomiast ustępuje wówczas, gdy odpoczywamy w pozycji leżącej lub siedzącej, gdyż zapewniamy wtedy odciążenie kręgosłupa.

Czasami w przebiegu tej choroby obserwuje się zmiany neurologiczne, powstające na skutek uszkodzenia nerwów obwodowych.