Leczenie

Przy leczeniu boreliozy stosuje się różnego rodzaju antybiotyki. Do tej pory nie ma jednego skutecznego lekarstwa na tę chorobę, ani nie wynaleziono, jak dotąd, szczepionki. Terapia jednego pacjenta, może być całkowicie różna niż innego, co jest zależne od wielu czynników. Lekarz, po postawieniu diagnozy, musi ustalić wiek i wagę chorego, czas, który minął od zarażenia, sprawność układu odpornościowego i trawiennego. Dopiero po tej analizie może zdecydować o leczeniu określonym antybiotykiem. Istnieje kilka grup leków ogólnego zastosowania, którymi leczy się boreliozę. Pierwsza z nich to tetracykliny. Ta grupa antybiotyków posiada jednak więcej wad niż zalet, gdyż wysokie ich dawki są ciężko tolerowane przez organizm, a zbyt małe, mogą nie wyleczyć choroby, nawet w jej początkowym stadium. Do kolejnej kategorii należą penicyliny, znane powszechnie jako skuteczne środki bakteriobójcze, przy leczeniu różnego rodzaju infekcji. Gdy te środki okażą się nieskuteczne, lekarz zaleci inne leki, należące do grupy cefalosporyn – najbardziej skutecznych, aczkolwiek nie stosowanych w pierwszej kolejności, z uwagi na ich skutki uboczne, dotyczące zwykle układu pokarmowego. Ryzyko zarażenia boreliozą jest większe, jeśli kleszcz był nieprawidłowo wyciągany i wypełniony krwią. Terapia antybiotykami trwa zazwyczaj ok. 6 tygodni. U pacjentów, których dotknęła borelioza przewlekła, leki podaje się przez pierwszy miesiąc, objawy, które następują po tym czasie, określa się mianem zespołu poboreliozowego. Według niektórych specjalistów, nie jest to wynik pochorobowy, ale dalszy jej ciąg, stąd trudno jest określić moment ustania schorzenia, gdyż bakterie nadal są wykrywane w organizmie. Do alternatywnych metod leczenia należy podawanie antybiotyku w formie poza pokarmowej, zwykle dwa lub trzy razy w tygodniu. Jest to z pewnością, forma bardziej dogodna dla pacjentów, nie wymagająca rygoru przyjmowania tabletek kilka razy na dzień.