66512
post-template-default,single,single-post,postid-66512,single-format-standard,stockholm-core-1.0.6,select-theme-ver-5.1,ajax_fade,page_not_loaded,wpb-js-composer js-comp-ver-5.7,vc_responsive

Leczenie

Leczenie

Jeżeli to wirusy są przyczyną infekcji, choroba nie jest aż tak agresywna, wykazuje cechy przeziębienia. Chory odczuwa bóle mięśni i gardła, ma podwyższoną temperaturę, ale zakażenie samoistnie ustępuje. Po kilku dniach stan chorego znacznie się poprawia, objawy znikają.

Inaczej w przypadku infekcji bakteryjnej, która może się rozwinąć z infekcji wirusowej.

Wtedy symptomy są nasilone:

  1. uporczywe bóle głowy,

  2. śluzowo – ropna wydzielina z nosa,

  3. kaszel,

  4. ból gardła.

W takiej sytuacji potrzebna jest interwencja lekarza. Diagnoza opiera się na wywiadzie z pacjentem i specjalistycznych badaniach. W tym celu laryngolog, za pomocą endoskopu (specjalnego wziernika zaopatrzonego w źródło światła) bada jamę ustną, nos i gardło, ocenia przy tym drożność nosa, obecność wydzieliny oraz położenie przegrody nosowej, ponieważ jej deformacja (skrzywienie) może być przyczyną chorób zatok.

Jeśli występuje stan zapalny, kolejnym badaniem jest badanie rentgenowskie i ultrasonograficzne zatok. Prócz wymienionych metod diagnostycznych, wykonuje się także tomografię komputerową lub rezonans magnetyczny.

Badania umożliwiają zaobserwowanie zmian chorobowych i pozwalają ustalić ich możliwą przyczynę. Niekiedy wskazane są wizyty u innych specjalistów np. u alergologa – jeśli lekarz podejrzewa, że to czynniki alergiczne wywołują przykre dolegliwości lub u stomatologa, ponieważ zmiany chorobowe w jamie ustnej (próchnica zębów, paradontoza i in.) mogą być przyczyną zapalenia zatok.

Leczenie opiera się najczęściej na farmakoterapii. Stosuje się preparaty łagodzące objawy oraz środki powstrzymujące zakażenie: antybiotyki (10-14dni), leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe oraz leki rozrzedzające wydzielinę (mukolityki) np. krople lub aerozol do nosa.

W ramach terapii wspomagającej zaleca się płukanie jamy ustnej solą fizjologiczną, inhalacje ziołowe, ciepłe kompresy przykładane do nosa, czoła i policzków, picie ziołowych herbat, akże naświetlania lampami leczniczymi (fototerapia).

W przypadku nieskuteczności podjętego leczenia i przekształcenia się infekcji w stan ostry i przewlekły, konieczna może okazać się interwencja chirurgiczna – usunięcie zmian miejscowych (np. polipów) lub operacyjne poprawienie wad anatomicznych w budowie nosa np. skrzywionej przegrody nosowej.

No Comments

Post a Comment