Przyczyny arachnofobii

Teoria behawiorystyczna: np. jeśli ktoś był straszony pająkiem w dzieciństwie w następnych latach swojego życia zaczyna uważać pająki za duże niebezpieczeństwo i takie przekonanie się w nim utwierdza  oraz wywołuje paniczny lęk.

Teorie psychologiczne biorące pod uwagę podświadome zachowania proponują następujące przyczyny:

Lęk przed pająkami może wynikać z tzw. przeniesienia agresji. Jeśli ktoś uważa pająka za agresywnego, może być widoczne tutaj przeniesienie swojej wypartej z podświadomości agresji na pająka. Wynika z tego, że jeśli nasza własna agresja budzi lęk, to pająk na którego została ona przeniesiona również budzi lęk.

Istnieje możliwość, że jeśli ktoś uważa pająka za coś wstrętnego, odrażającego, kosmatego i brudnego, to ten pająk jest jakby projekcją analnych skłonności tej osoby.

Ostatnia hipoteza mówi, że jeśli ktoś widzi w pająku aktywnego, dominującego, niezależnego i agresywnego samca, to to sugeruje, że ta osoba w zachowaniu pająka widzi projekcję swoich przeżyć z etapu edypalnego.

W psychologii ewolucyjnej przyjmuje się,że lęk przed pająkami jest genetycznie w nas zakorzeniony, ponieważ kiedy miało to na celu przetrwanie organizmu, czyli unikanie kontaktów z jadowitymi zwierzętami.