Zapobieganie

Ryzyko zakażeniem można zmniejszyć, przede wszystkim stosując zasady bezpiecznego seksu. Badania wykazały, że wirus HIV nie przenika przez żaden dostępny w handlu typ prezerwatyw, dlatego można uznać je za receptę na bezpieczne życie płciowe. Pomocne są również środki plemnikobójcze. Osoby uzależnione od narkotyków dożylnych nie powinny stosować zużytych strzykawek ani igieł oraz nigdy, z nikim nie dzielić się nimi. Zarażone kobiety w ciąży, powinny przedyskutować z lekarzem kwestię porodu, a także karmienie piersią. Należy pamiętać, że wszelkie rany i uszkodzenia na powłoce ciała osoby seropozytywnej, muszą być zakryte opatrunkiem. Aby ustrzec się przed ewentualnym zakażeniem pilnujmy, by wszelkie zabiegi związane z nakłuciem skóry były wykonywane igłami do jednorazowego użytku. Także będąc u dentysty, zwracajmy uwagę, czy do badania lub zabiegu włożył gumowe rękawiczki ochronne.

W roku 1988, Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) ogłosiła 1 grudnia Światowym Dniem Walki z AIDS. Rok wcześniej „wybuchła” epidemia tej choroby w San Francisco – liczbę nosicieli wirusa szacowano na około połowę 80 – tysięcznej populacji homoseksualistów w tym mieście. Na wieść o epidemii w USA, zachowania homoseksualne w krajach europejskich uległy gwałtownej przemianie. Inicjatywa WHO związana z ustaleniem Światowego Dnia Walki z AIDS, w ogromnej mierze przyczyniła się do rozwoju myślenia o tym zagrożeniu wśród społeczeństwa. Świadoma edukacja wychowuje bowiem świadomego człowieka. Toteż wbrew przekonaniu, że problem AIDS dotyczy jedynie homoseksualistów i narkomanów, ludzie na całym świecie poczęli uświadamiać sobie, że dotyczy ich wszystkich. Każdy powinien domagać się maksymalnego zabezpieczenia, jeśli idzie o jego życie, dlatego edukacja dotycząca AIDS jest tak istotna.