prawo wekslowe

Prawo wekslowe

Prawo wekslowe jest zbiorem różnych przepisów prawnych, które określają działanie weksla, który jest papierem wartościowym. Prawo wekslowe jest regulowane przez ustawę z dnia 28 kwietnia 1936r (ta ustawa miała dość długie vacatio legis- zaczęła obowiązywać dopiero 1 lipca 1936 r.).

Uchwalenie prawa wekslowego było wynikiem ratyfikowania przez Polskę trzech konwencji genewskich, które zostały podpisane 6 czerwca 1930r. Były to konwencje w sprawie jednolitej ustawy o wekslach trasowanych i własnych,  uregulowania pewnych kolizji ustaw w przedmiocie weksli trasowanych i własnych oraz opłaty stemplowej w przedmiocie weksli trasowanych i własnych. Tak właściwie polska ustawa jest tłumaczeniem jednolitej ustawy wekslowej. Ustawa o prawie wekslowym zastąpiła obowiązujące rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej o prawie wekslowym, które zostało wydane 14 listopada 1924 roku .

Prawo wekslowe jest zbudowane z trzech tytułów. Każdy z nich dzieli się na następujące działy:

• Tytuł I- Weksel trasowany- art. 1- 100,

• Tytuł II- Weksel własny- art. 101- 104,

• Tytuł III- Przepisy tymczasowe i przejściowe- art. 105- 111.

Obecnie istnieją tylko dwa akty wykonawcze do ustawy o prawie wekslowym. Są to rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 listopada 1936 r. oraz z dnia 9 października 1965 r. w następujących sprawach:

• niszczenia odpisów protestów weksli i czeków

• sporządzania protestów weksli przez urzędy pocztowe

Ustawa o prawie wekslowym była nowelizowana tylko raz. Należy zauważyć, że prawo wekslowe ściśle wiąże się z prawem czekowym (ustawa o prawie czekowym również została uchwalona w 1936 roku). Jednakże należy pamiętać, że weksel oraz czek są to różne dokumenty, które wykorzystuje się w innych sytuacjach.